Sight seeing Lac Saint Jean
Door: SylviaRob
Blijf op de hoogte en volg Sylvia en Rob
18 Juli 2011 | Canada, Ottawa
DE attractie in de buurt hier is de waterval in Val Jalbert. Al in Toronto hoorden we erover van Canadezen die de Niagarra Falls wel roemden maar erg touristisch vonden. Daaren boven is de waterval hiet 20 m langer en heeft een groter verval.
Het was wel een eindje rijden nog, van Jonquiere naar Roberval, bijna 85 km. Maar met weer koffiestop bij een Casse croute (soort snackbar aan de weg, die altijd open is, dus ook op zondag) waren we in 1,5 uur bij de ingang. Natuurlijk kon je niet gewoon alleen naar de waterval rijden maar moest je de bijbehorende attractie kopen: bezoek aan een verlaten houtkap- en waterenergie winnings dorp van een eeuw geleden. We werden eerst in een historische bus tussen de vervallen houten huizen en langs een theater gereden alvorens te stoppen onderaan de waterval. Die was wel spetterend indrukwekkend. Gelukkig waren we niet te zuinig geweest en hadden we ook kaartjes voor de kabelbaan. Van bovenaf had je goed zicht over het Lac St Jean, dat 1000 km2 groot is. Ook het bovendeel van de waterval was mooi en de wandeling door de pijnbossen naar beneden was lekker, ondanks het broeierige weer.
Na dit bezoek reden we door naar het 'strand' van Roberval. Dit waren gewoon vlonders in het meer vanwaar men kon zwemmen. De gemiddelde diepte schijnt maar 6 m te zijn zodat er in de winter snel een 1 m dikke laag ijs ligt. Er stonden borden van zwemmers die in het verleden het meer over hebben gezwommen: 11,5 uur zwemmen! En de enige vrouw die dit deed zwom de 64 km in totaal heen en terug! Hoe sportief (gek?) kun je zijn!
In de avond bij de plaatselijke micro- brouwerij van Jonquiere gegeten. Opvallend was dat de helft van de bieren die op de kaart stonden (waaronder het zomerbier) niet geleverd kon worden. Maar een citroen-wit bier smaakte Sylvia prima, in de nu wat koelere avond, op het gezellig drukke terras.
We waren wel net op tijd terug in het hotel toen een enorm onweer losbarstte. Ook nu weer Thunderstruck en uitval van de stroom, maar nu echt door de bliksem. Gelukkig was er weer snel stroom. We deden pogingen om te kijken of we een motel in Trois Rivieres konden boeken, maar de internet verbinding valt voortdurend uit en is erg traag. Uiteindelijk lukte het via de iPod.
Vandaag, maandag een flinke ochtendwandeling gemaakt langs de Reviere du Sable, naar het Willian Price museum. Dat blijkt een van de grote mannen, stichter van deze regio te zijn. Vanaf 1810 zette hij hiet de houthandel op. De spoorlijn die later werd aaangelegd liep van Lac St Jean naar Quebec, waarschijnlijk dezelfde die we nog helemaal in Les Eboulements konden zien en die nu nog af en toe (wekelijks?) voor vrachtvervoer gebruikt wordt.
Vandaag is de temperatuur een stuk beter, rond 24 graden, met een heldere lucht. Maar het lijkt erop- dat ons nog flink wat hitte te wachten staat. Voor Montreal en Toronto wordt 30 tot 36 graden voorspeld komend weekend. En wij gaan morgen weer die richting in, provincie Ontario. Eerst naar Trois Rivieres, aan de kust van Fleuve St Larence, tussen Montreal en Quebec city.
Dat wordt een hele lange rit door de bergen van hondderden km, zonder bewoning. Echt Canada.
Het was wel een eindje rijden nog, van Jonquiere naar Roberval, bijna 85 km. Maar met weer koffiestop bij een Casse croute (soort snackbar aan de weg, die altijd open is, dus ook op zondag) waren we in 1,5 uur bij de ingang. Natuurlijk kon je niet gewoon alleen naar de waterval rijden maar moest je de bijbehorende attractie kopen: bezoek aan een verlaten houtkap- en waterenergie winnings dorp van een eeuw geleden. We werden eerst in een historische bus tussen de vervallen houten huizen en langs een theater gereden alvorens te stoppen onderaan de waterval. Die was wel spetterend indrukwekkend. Gelukkig waren we niet te zuinig geweest en hadden we ook kaartjes voor de kabelbaan. Van bovenaf had je goed zicht over het Lac St Jean, dat 1000 km2 groot is. Ook het bovendeel van de waterval was mooi en de wandeling door de pijnbossen naar beneden was lekker, ondanks het broeierige weer.
Na dit bezoek reden we door naar het 'strand' van Roberval. Dit waren gewoon vlonders in het meer vanwaar men kon zwemmen. De gemiddelde diepte schijnt maar 6 m te zijn zodat er in de winter snel een 1 m dikke laag ijs ligt. Er stonden borden van zwemmers die in het verleden het meer over hebben gezwommen: 11,5 uur zwemmen! En de enige vrouw die dit deed zwom de 64 km in totaal heen en terug! Hoe sportief (gek?) kun je zijn!
In de avond bij de plaatselijke micro- brouwerij van Jonquiere gegeten. Opvallend was dat de helft van de bieren die op de kaart stonden (waaronder het zomerbier) niet geleverd kon worden. Maar een citroen-wit bier smaakte Sylvia prima, in de nu wat koelere avond, op het gezellig drukke terras.
We waren wel net op tijd terug in het hotel toen een enorm onweer losbarstte. Ook nu weer Thunderstruck en uitval van de stroom, maar nu echt door de bliksem. Gelukkig was er weer snel stroom. We deden pogingen om te kijken of we een motel in Trois Rivieres konden boeken, maar de internet verbinding valt voortdurend uit en is erg traag. Uiteindelijk lukte het via de iPod.
Vandaag, maandag een flinke ochtendwandeling gemaakt langs de Reviere du Sable, naar het Willian Price museum. Dat blijkt een van de grote mannen, stichter van deze regio te zijn. Vanaf 1810 zette hij hiet de houthandel op. De spoorlijn die later werd aaangelegd liep van Lac St Jean naar Quebec, waarschijnlijk dezelfde die we nog helemaal in Les Eboulements konden zien en die nu nog af en toe (wekelijks?) voor vrachtvervoer gebruikt wordt.
Vandaag is de temperatuur een stuk beter, rond 24 graden, met een heldere lucht. Maar het lijkt erop- dat ons nog flink wat hitte te wachten staat. Voor Montreal en Toronto wordt 30 tot 36 graden voorspeld komend weekend. En wij gaan morgen weer die richting in, provincie Ontario. Eerst naar Trois Rivieres, aan de kust van Fleuve St Larence, tussen Montreal en Quebec city.
Dat wordt een hele lange rit door de bergen van hondderden km, zonder bewoning. Echt Canada.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
