Op naar de walvisbaai-Baie St Paul

Woensdagmiddag 13 juli was de afsluiting van Sylvia's congres. In de ochtend reisde Rob avontuurlijk per bus en nog een bus en 2,5 km te voet naar het vliegveld van Quebec om de huurauto op te halen. Het bleek een prettige Hyundai, zilver en automaat te worden. Terugrijden naar het hotel viel nog mee maar parkeren was erg lastig, altijd nog vanwege de zomerfeesten.

Na de lunch was alles gereed voor vertrek. Eenmaal de stad uit bleek het erg gemakkelijk om de aangegeven wegen te volgen; echt rechttoe rechtaan. Na ruim 1,5 uur rijden met de Fleuve St Laurent rechts naast ons was het een goed idee om even boodschappen bij een InterMarche te halen. Je weet maar nooit in wat voor gehucht je op welk tijdstip zal zijn. En inderdaad, Baie St Paul ligt wel laag maar daarna moesten we een steile heuvel over, met klimmen met 10% en uiteindelijk weer een daling van 18% naar de kust waar het dorpje st Joseph de la Rive, onderdeel van Les Eboulements, ligt.

Daar bleken we bij een auberge geboekt te hebben met schattige kamer en terras om het huis. Wel wat duurder dan beoogd, maar volgens het Info Touristes in Quebec was er verder niets meer vrij. Dat laatste klopt volgens ons niet; er waren genoeg motels waar nauwelijks auto's buiten stonden.

Voor het eerst heerlijk kunnen slapen zonder lawaai van airco of van Festival. We is er een weg langs die naar het veer gaat naar het eiland ' Isle de coudre. Elk half uur kom daar een stroom auto's vandaaan. Maar dat viel in de nacht wel mee.

In de ochtend gewandeld naar het dorpscentrum van St Joseph. Er is een maritime museum en schattige huizen, en een bakker die er al >100 jaar zit. Deze had naast goedkope koffie ook heerlijke maple syrop koeken!! Om die calorieen er weer af te krijgen besloten we te gaan fietsen op het eiland. Dat blijkt een echte attractie van Isle du coudre.

Eerst met het autoveer (gratis) over de St Lwarence rivier, een tocht van 20 minuten. Geen walvis te zien onderweg helaas! Daarna 1 km naar boven geklommen naar de fietsverhuur. Een oud mannetje liet ons de fietsen zelf uitzoeken, en noteerde eigenlijk niets. Maar Rob moest wel zijn rijbewijs achter laten als borg.

Toen een heerlijke drie uur durende fietstocht-tout autour du l'isle.
Eerst nog vlak gereden boven over de auto-fiets weg, allebei op een mountainbike, maar daarna enkele steile afdalingen. Op het zuidelijkste puntje waren er prachtige schorren en slikken, eigenlijk een moeras volgens het bord bij de picknickplaats. We hadden gelukkig zelf gesmeerd brood bij, want bij de enige bakker op het eiland stond een eindeloze rij auto's en mensen. Ook terug naar het noorden langs de oost kust zag het er parchtig uit met de natuur. Maar een terras of zo zat er niet in. Blijkbaar wordt dat nog allemaaal verder ontwikkeld.

Na inleveren van de fiets en rijbewijs retour weer terug met het autoveer. We waren intussen wel aardig verhit, het is 25-29 graden, dus een duik in het zwembad van de auberge was heerlijk. Wel een beetje jammer dat het op 1 km lopen ligt, maar als je er eenmaal bent is het heel mooi en niet met chloor maar licht zout. Nu nog uit eten in het dorp en dan zitten er weer 2 echte vakantiedagen op!