Warme wisseling van de wacht in Ottawa

We mogen natuurlijk absoluut niet klagen (but it is hard no to, zoals een Canadese vrouw zei) met dit zeer zonnige weer. Zeker als we horen hoe triest koud het is in Nederland.

In het centrum van Ottawa zijn meerdere "kastelen", met als beroemdste deel het Parliament bij de Rideaux sluizen. Op goed geluk liepen we langs die sluizen en zagen hoe de plezierboten geschut werden, door wel 7 stukken (het verval was gigantisch), toen we doedelzak muziek in de verte hoorden. Dat moesten we zien, en wat bleek: Een heel blaasorkest liep door de straten naar het grote veld voor Parliament Hill. De mensen stonden en zaten daar verzameld in de hete zon want het bleek tijd voor de inspectie en wisseling van de wacht.

Indrukwekkend te zien hoe die berenmutsen (net als in Londen voor Buckingham palace) in de volle zon een show opvoerden. Het was zo heet dat naast ons een jongedame flauwviel. Dat werd snel opgepikt door de bewakende soldaten en een militair busje met airco was binnen 5 minuten ter plaatse om te kijken wat men kon helpen. De hele voorstelling duurde een half uur en toen marcheerde men weer weg met muzikale begeleiding.

Wij bewonderden de rest van de monumentale gebouwen en konden daarna genieten van de gezellige drukte in het marktgebied. Dat was gericht op touristen, maar souvenirs die wij leuk vonden zagen we nauwelijks.

Na de lunch door de smoorhitte naar het hele grote museum of modern art gelopen, waarbinnen het heel aangenaam koel was. Er was een indrukwekkende extra tentoonstelling van de schilder Carraviaggio en zijn volgers (wat vaak nederlanders en belgen bleken te zijn).
De normale tentoonstelling was minder, dus toen maar de grote luxe winkelstraat doorgelopen. Op de valreep konden we daar nog gratis het Canadese muntmuseum bezoeken.

Langs de oevers van de Outaouais river was een mooi wandelpad waar fietsers ook kwamen. Dat kwam weer uit bij die sluizen, en de mensen zaten en lagen allemaal aan de kant om dit schouwspel te volgen.

In de avond bleef het boven de 30 graden, dus kozen we om weer binnen te eten, hoewel Ottawa vele gezellige terrassen heeft. Nu weer eens eten uit een ander werelddeel; Japan. We hadden tot dan toe geen vis gehad dus die schade konden we nu inhalen: heerlijk.

Na nog een rustige nacht bleek de zondagochtend weer stralend blauw te beginnen. Op naar Peterborough, 350 km over een autoweg die tweebaans was. Maar door weer een schitterend meren en moerasgebied. Op een parkeerplaats zagen we een chipmiunk (gestreept) eekhoorntje en hele mooie libellen en een orchis.

Over de weg vlogen vele grote roofvogels, en de kraaien langs de kant van de weg aasden (letterlijk) op doodgereden wasberen. Dat levert veel meer vlees op dan zo'n dode egel die je in Nederlnd wel eens ziet!.

Het motel dat we geboekt hadden was ruim 1/3 goedkoper dan de hotels die we tot nu toe hadden. Het heet NiteOwl en wordt door een Indiaas dametje gerund, Direct na boeken zagen we dat de rating superslecht was: Er zei iemand dat hij nog nooit zo'n smerig onderkomen gezien had (dat was in 20101). Dus we besloten om op tijd in te checken, want als het inderdaad zo slecht zou zijn hadden we nog tijd om iets anders te zoeken. Maar het blijkt wel mee te vallen.

Het is erg minimaal allemaal maar we hopen het hier toch wel 2 nachten uit te houden en dan nog wat te kunnen zien van dit merengebied en van het stadje Peterborough.